Największe ssaki Europy – ile waży żubr europejski?

Dawno temu ogromne zwierzęta przemierzały Europę. Dzisiaj pozostało już niewiele tak wielkich ssaków, a jednym z ostatnich jest żubr europejski. Ile waży żubr europejski?

Żubr europejski to największy dziko żyjący ssak lądowy na Starym Kontynencie. Ciekawi Cię, ile waży żubr europejski i jakie są szanse w starciu z kuzynem bizona?

Czy żubr jest największym ssakiem w Europie?

Żyjący wolno m.in w Puszczy Białowieskiej, w Bieszczadach czy w Puszczy Rominckiej żubr europejski to mniejsza wersja swojego przodka, żubra pierwotnego. To ogromne stworzenie przemierzało stepy ponad 120 tysięcy lat temu, a ważyło nawet do 2,5 tony. Dorosły osobnik mierzył do 2 metrów wysokości w kłębie i był długi na 3 metry. Na szczęście te potężne przeżuwacze wyginęły po ustąpieniu lodowców, a ich miejsce w ekosystemie zajęli ich mniejsi, lepiej dostosowani do zwinnego poruszania się po puszczy potomkowie – żubry europejskie – największe ssaki w Europie.

Konkretne liczby według wikipedii – ile waży żubr europejski?

Współcześnie gatunek Bos Bonasus to największy ssak lądowy w Europie. Dorosły samiec żubra waży od 440 do 920 kg, samica waży od 340 do 640 kg. Dzięki swojej wadze dojrzałe żubry budzą strach nawet wśród wilków, a dodatkową broń stanowi także szeroko rozpoznawalny atrybut żubra – pięknie zakręcone i mocne rogi. Europejski żubr jest produktem krzyżówki żubra pierwotnego i tura. Po przodkach samce, nazywane bykami, odziedziczyły nie tylko masywne rogi, ale i silnie rozbudowany przód ciała, który silnie kontrastuje z wąskim i zwinnym tyłem. Samica żubra ma drobniejszą sylwetkę i mniejszy garb od byka, ale ze swoim ciężarem ciała wahającym się w okolicach pół tony również stanowi siłę, z którą należy się liczyć.

Jak może wyglądać spotkanie z dużym żubrem nizinnym?

Poza sezonem rozrodczym oraz czasem narodzin i odchowywania cielaków, żubry to spokojne i majestatyczne zwierzęta. Niesprowokowane nie przypuszczą ataku, o ile tylko zachowa się bezpieczną odległość. Najczęściej do ataku dochodzi, gdy do dzikiego zwierzęcia podbiegają spuszczone ze smyczy psy. Nawet wtedy żubr wyraźnie pokazuje swoje zamiary – spuszcza nisko głowę, grzebie racicami w ziemi oraz wysoko unosi ogon. W takiej pozycji najlepiej widać potężną masę ciała u żubrów czystej krwi. Zwierzę zaczyna też często ostrzegawczo huczeć – to charakterystyczny dla żubra, niski i chrapliwy głos. W takiej sytuacji należy jak najszybciej zwiększyć dystans od agresywnego osobnika. W starciu z żubrem o wadze prawie tony żaden człowiek nie ma szans.

Ile waży żubr europejski – cielaki oraz osobniki młode

Ścisła ochrona żubra sprawiła, że co roku w okresie od maja do lipca można obserwować wycielenia, zarówno w dzikich stanowiskach, jak i w hodowlach zamkniętych. Po trwającej 9 miesięcy ciąży żubrzyce rodzą młode o wadze urodzeniowej od 15 do 35 kg. To właśnie małe cielęta są najbardziej narażone na ataki drapieżników – czasem zdarza się atak wilków czy rysia, które zjednoczone stado jest często w stanie odeprzeć. Dorosłe żubry nie mają wśród drzew i krzewów polskich puszczy naturalnych wrogów. Dojrzały żubr nizinny może mierzyć się jedynie z drugim przedstawicielem swojego podgatunku. Chociaż samce już w trzecim roku życia mogą się rozmnażać płciowo, dorosłe byki dopuszczają je do walki o samice dopiero po ukończeniu 6 lat.

Chociaż mały cielak aż do 6, a nawet do 8 miesiąca życia pije mleko, to już po 20 dniach od urodzenia może żerować na wzór matki na pokarmie roślinnym. Może wyglądać na bezbronnego, ale już po kilku tygodniach podwaja swoją masę, a kolejne miesiące pod troskliwą opieką matki sprawiają, że z jedynaka wyrasta przed zimą zgrabna jałówka lub rozbrykany byczek.

Najwięcej o tym, ile tak naprawdę waży żubr europejski mówi fakt, gdy dojrzewają płciowo, muszą pobierać do 60 kg pokarmu na dobę. Oprócz roślin, do diety w zależności od pory roku dołączają uwielbiane przez gatunek Bison Bonasus żołędzie, grzybki, owoce buka, kora drzew oraz gałązki. Leśny tryb życia wcale nie oznacza, że żubry rezygnują z trawy. Śmiałek darniowy czy kupkówka pospolita należą do ich największych przysmaków. Nie przejdą też obojętnie obok turzyc, pędów malin, zimozielonych liści jeżyn czy wiosennych ziół. Wszystko po to, by dbać o linię.

Dlaczego należy dokarmiać podgatunek żyjący na wolności?

Populacja żubra nizinnego w Polsce sięga już powyżej 2500 osobników, z czego tylko około 300 żyje obecnie w zamkniętych zagrodach. Większość wolno żyjących żubrów przemierza stanowiska przy wschodniej granicy Polski. Zimy dalej jeszcze dają się tu we znaki, dla części samic zaś okres zimowy pokrywa się z pierwszymi miesiącami ciąży. Dlatego, zgodnie zresztą z wielowiekową tradycją i założeniami programu ratowania gatunku, leśnicy oraz badacze dbają w zimie o to, by stale dokarmiać stada sianem .

To, ile waży żubr europejski – nasz najcięższy ssak lądowy, ściśle zależy od jakości i dostępności pokarmu. Nie można więc zostawiać żubrów samym sobie podczas zimy, w szczególności że człowiek od wieków zabierał im coraz liczniejsze tereny otwarte.Takie dokarmianie stwarza też jedyną w roku szansę na bezpieczny, szybki monitoring i sprawdzenie liczebności stad. Dzięki temu naukowcy sprawdzają nie tylko masę, ale i kondycję oraz stan zdrowia poszczególnych zwierząt w danym stadzie.